Bugün 10 Kasım 2009.. Ülkemde bugün yas tutulurken, insanların "ey yüce insan kalk da bıraktığın emanetlerini gör" sitemlerinin nidalandığı, onun başımızda var olduğu ve veya var ettiği ilkelerinin hala layıkıyla yaşatıldığı o güzel günlere olan özlemin had safhada olduğu bu günde ben ülkemden çok uzakta fake bir şehirdeyim..
Yorgundum,uzun saatlerdir uykusuzdum,uykuya direnecek gücüm yoktu. Uyudum.. Sadece 1 saat 20 dakika sonra saat 9 u 5 geçe bir anda derin uykumdan uyandım.. O acı acı çalan siren sesleri kornalar , 365 günde sadece bir gün ve sadece 1 dakikalığına yaşanan hayatın durduğu tüyleri diken diken eden o eşsiz saygın an beynimin içinde bir sanrı gibi canlandı.. Uzaklarda ülkemde hala bu anların yaşandığını bilmek ve yine uzaklarda biryerlerde birilerinin hala bu anı yaşayarak uykusundan uyanabildiğini bilmek mutluluk verici artık...
Bugün eminim herkes facebook'una,twitter'ına, iletilerine..vs "Atam izindeyiz, ilkelerinin bekçisiyiz.." gibi güzel ve anlamlı sözler yazdı. O'nun o hep karizmatik en karizmatik fotoğraflarından paylaştı..
Ben de yazmak istiyorum ancak bu ülkenin teknolojiye karşı anlamsız yasakları engel oluyor içimdeki hevese. Azmediyorum ve gene başka biyerlerden çıkma bir teknolojinin bu koca ülkenin yasaklarını mağlup eden buluşları sayesinde duygularımı dillendiriyorum.. Bugün yazılan o güzel ve anlamlı sözlerin sadece bu tarihe özgü kalmaması, daime haykırılması ve yazılan sözlerin içini doldurucu gerçekçi adımların atılması dileğiyle...
Rahat uyu ATAM!
