30 Kasım 2009 Pazartesi

*mühürlü kaderim

duvarı yumruklamaya devam ederken aradan bi delik açıldı bakıyorum ışık görünüyo öteki taraftan çağırıyo hem de.. yumruklamaya devam ediyorum kanıyo hala ellerim ama acımıyo artık sanki duyarsızlaştı alıştı acıya.. ben bunu daha önce de yaşamıştım. Yıkık duvardan süzülen o ışık gözümü almıştı çekinerek arkasına geçince duvarın, güneş bana doğmuştu, ben de ona güneş gibi doğmuşmuşum ba ba baa. Sonra birden tutuldu karanlığa boğuldum. koştum koştum aynı duvara tosladım.. tekrar tekrar yaşamaya,aynı senaryoyu oynamaya gücüm var mı? daha evvel başarısız olmuşken tekrar denemek? korkuyo bünye gene söner mi ışık yoksa gitmeli mi ışığın üstüne cesurca?? korkuyo muyum?? KORKMUYORUM!!! yıkıcam duvarı gidicem ışığa doğru yoksa nası nefes alır bu bünye....
p.s.1: ikea reklamındaki kız diyo ya gene mi bamyaaaa.. işte o hesap "gene mi balık??" onca seçenekten sen git gene en dengesizi bul pess gökten ... yağsa ... .
bu p.s.2 soradan eklenmiştir: bu heart var ya bu heart gene çomak sokuyo işe engel oluyo koşmaya. Sanki patates soyacağı, dolma oyacağı bi bıçak vardır ya ondan almış biri özellikle geceleri çeviree çeviree oyuyo kalbimi.. the heart sızım sızım sızılar the brain korkma yelken aç yeni ufuklara diye gazlar aaay sıyırcam kimi dinliycek bu bünye?? ne bklu bi değnek bu.. (.pufff.) kim galip?? "the heart" oyundan atılsın "the brain" yalnız devam etsin oyuna, kabul edenler???

Hiç yorum yok: