Bir öncekinde saçlarımı kestim. Giden her saç teliyle acılar da gidecek sandım. Değilmiş.. Yasımı yaşadıkça acıları attım. Olan güzelim ipeka saçlarıma olmuştu. Tekrar tutunurken hayata saçlarımı da savura savura uzattım.
Peki şimdi n'apsam. Kesmek, kırmak, atmak çare değilken fiziki nesnelere zarar vererek acı geçmezken, neden ruhuma bedenime zarar veriyor bu acı.. Ayrılıklar acı, aşk acı, anılar acı, sözler acı.. Off ağzım çok yandı kim kattı hayata bukadar acıyı? Okadar ki red hot chili pepper.. Hem ben acı sevmem ki....
Damak zevkime uymuyor. Sırf bana öğrettikleri için puanım 2...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder